Galapagos cruise

19 mei 2014
We bellen na het ontbijt gelijk het lokale reisbureau om te vragen hoe laat we worden opgehaald voor ons cruise. De Engels sprekende meneer lijkt het allemaal niet te snappen en zegt dat hij ons hotel terugbelt. Bij de receptie legt Stephan de situatie uit en wordt er heen en weer gebeld. Lisa is buiten gaan zitten voor het reisverslag. Het reisbureau zegt dat we om 12.00 uur bij de haven  moeten zijn, liefst 10 minuten eerder zodat ze ons kunnen vinden. Stephan is daar niet gelijk tevreden mee. Welke haven? Ze zeggen dat er maar één haven is, maar wij hebben inmiddels meerdere havens gezien op dit eiland. Het is de “grote” haven. Via ons favoriete restaurant voor een koffie en cake, de passievrucht taart hebben ze helaas niet, lopen we volgepakt naar de haven.

Als we bij de haven niemand zien vragen we na waar we moeten zijn voor de boot Golondrina. Ze geven aan dat die boot hier helemaal niet is en mogelijk pas morgen komt. Worden we dan hier opgehaald en naar een andere haven gebracht? Om 12.20 uur is er nog steeds niemand en Stephan gaat weer bellen. De Engels sprekende meneer aan de telefoon geeft aan dat we over 20 minuten terug moeten bellen. Dat gaan we niet doen, dadelijk missen we onze boot! Een dame, Nicole, komt aan de telefoon en vraagt ons telefoonnummer. Als we beginnen met ‘+31’ begint ze Nederlands te praten. Dat is toch wel makkelijk in deze situatie. Na wat heen en weer gebeld te hebben zegt ze dat we over 10 minuten met de boot worden opgehaald. Dan staat ineens de eigenaar van de boot voor ons, we herkennen hem van gisteren. Hij zegt dat we lunch hebben in een hotel. Nu snappen we er helemaal niets meer van!

Na weer gebeld te hebben met Nicole en het opnieuw lezen van de ontvangen reisbeschrijving van de lokale reisagent beginnen we het meer te begrijpen. Blij zijn we er nog niet mee, maar dat wordt in Nederland wel verder uitgezocht. De eerste dag van de cruise is in een hotel in Puerto Ayora. Na 3 uur “reizen” zijn we een straat verder dan ons eerdere hotel.

Na de lunch gaan we met de andere gasten naar het schildpaddenstrand. Het pad naar het strand is ruim een half uur lopen. We zien zeeleguanen en gele vlaggen waar de schildpadden eieren hebben gelegd. Het is een schildpaddenstrand zonder schildpadden.

Bij het avondeten zitten we met een Duits en Amerikaans stel te praten over onze ervaring van vandaag en de start van onze “cruise”. Ze vinden het allemaal vreemd. Ook zij hadden verwacht om vandaag aan boord te gaan. We vragen ons af of we met hun op de boot gaan. Ze hebben het over de ‘Fragata’. Zou dat onze boot worden in plaats van de ‘Golondrina’?

20 mei 2014
De grote bagage laten we bij de receptie van het hotel achter. De organisatie van de boot zorgt ervoor dat  het aan boord komt. Na onze ervaring van gisteren hebben we er niet alle vertrouwen in dat het goed komt en nemen we onze “handbagage” rugzakken mee op de excursie. Het Amerikaans en Duits stel worden door een gids opgehaald. Hebben ze dan toch een andere boot? De dame van het hotel vraagt na welke bagage voor ‘Fragata’ is. We maken een briefje voor onze bagage met ‘Gondoldrina’. Dan zou het toch goed moeten komen.

Onze gids haalt ons met vijf anderen op voor onze excursie naar het Charles Darwin onderzoekscentrum. Ze zijn al vier dagen aan boord van de ‘Golondrina’ en hebben met zeeleeuwen gesnorkeld. Dat willen wij ook! De enthousiaste verhalen van ze over goed eten aan boord en iedere dag een ander verschillend eiland maakt ons nieuwsgierig. In het Charles Darwin centrum krijgen we uitleg over het kweken van verschillende soorten schildpadden en leguanen, de historie van de eilanden en zien we grote landschildpadden. In dit onderzoekscentrum worden de verschillende soorten schildpadden per eiland gekweekt. Nadat ze een schild van 25 cm hebben, +/- 5 jaar, worden ze op het betreffende eiland geplaatst.

De vrije tijd in Puerto Ayora besteden wij bij ons favoriete restaurant met een koffie. Ongeveer 24 uur geleden zaten we hier ook. We lopen verder naar de haven en gaan aan boord voor de lunch. Onze tassen zijn er al. De andere boot ‘Fragata’ ligt naast ons. Het blijkt het “zusje” te zijn van de ‘Golondrina’ boot die samen dezelfde route varen.

Na de lunch gaan we terug naar de hooglanden van het eiland Santa Cruz voor de grote landschildpadden in het wild en bezoeken we een lavatunnel. Op weg naar de haven voor het duiken hebben we deze weg ook iedere keer gereden en regende het altijd op dit hoger gelegen gebied. Nu dus ook weer.

Terug aan boord zien we diverse zwartpunthaaien rond de boot. We vinden het vreemd dat zie hier in de haven zwemmen, maar we vermoeden dat ze rond het mangroven bos jagen naar vis. Hier op het eiland Santa Cruz zijn drie verschillende soorten mangroven; wit, rood en groen.

Om 23.00 uur gaat de boot varen naar het Zuid-Oost gedeelte van het eiland Isabella en het is de verwachting dat het een schommelende tocht wordt. Van te voren dus al in bed gaan liggen om alvast wat proberen te slapen. Onze hut is achter de kapitein, bovendeks. Hierdoor horen we de motor minder, maar schommelt het harder.

21 mei 2014
We hebben niet vast geslapen door de schommelende vaartocht van zeven uur. Als we naar buiten kijken krijgen we het “Egypte Life Aboard” gevoel; nieuwe verrassende omgeving en enkele boten om ons heen.

Met de kleinere boten gaan we op weg naar het vulkanische eiland voor de zeeleguanen. We zien pelikanen vliegen en op een rots zit een pinguïn. Er gaaf om die te hebben gezien. In de baai van het eiland zien we de kopjes van enkele schildpadden boven water. Op de vulkanische zwarte stenen liggen overal zeeleguanen. Het is het spelletje; “ik zie, ik zie wat jij niet ziet”. Door de zwarte kleur van de leguanen zie je ze bijna niet zitten. Op het pad ligt een zeeleeuw te zonnen en langs de waterkant zien we diverse gekleurde krabben.

Na een verse bananen milkshake aan boord zijn we opgefrist voor onze snorkeltocht. We zijn een beetje verwent met het duiken voor wat we al gezien hebben. Het zicht is ook niet geweldig. Een langs zwemmende zeeleeuw maakt het dan toch weer goed.

Het eiland Isabella is het grootste eiland van de Galapagos en is tevens bewoond. Op het strand, bij de middagactiviteit, liggen diverse zeeleeuwen te slapen. In het beboste landschap zien we grote landschildpadden. In dit gebied hebben gevangene gezeten en zien we nog het restant van de opgestapelde gesteende muur. In de lagune staan enkele roze flamingo’s. Op dit eiland laten ze de eieren van schildpadden in broedkasten uitkomen. De verschillende soorten en maten van schildpadden bekijken we. Er zijn ook enkele grote landschildpadden met lange nek en een gehavend schild. Deze zijn gered bij een vulkaan uitbarsting. Op weg naar de boot zien we pinguïns die van een pelikaan zijn vis probeert te stelen.

We dachten dat we pas om 22.00 uur terug gaan varen, maar om 20.00 uur wordt al gas gegeven. Met de laptop en camera in de hand op het dek schommelen we op en neer. Lisa gaat naar de hut om de camera terug te leggen en durft niet meer aan dek te komen. Ze is bang dat ze overboord vliegt. We vallen snel in slaap en dan merk je het schommelen minder. Het voordeel van het vroegere varen is dat we de laatste uren van de nacht dobberen voor onze nieuwe locatie.

22 mei 2014
Het uitzicht op Rabida eiland is een plaatje. Het is een rood gesteende berg met een rood strand. Er vliegen blauwvoetgenten en wat zien we in het water? Twee vinnen komen boven water. Zijn dat haaien? Het blijkt een manta te zijn. Die zijn er hier dan toch ook. Hier willen we dadelijk wel snorkelen. Helaas gaan we vanaf het strand. Dat is ook niet erg. We zien een zeeleeuw en een witpunthaai. Langs de kust zien we nog de Galapagos zeehond. Het verschil met een zeeleeuw is nauwelijks te zien. Ze zijn kleiner.

Terug aan boord zien we een hele grote haai rond zwemmen. Het is de Galapagos haai die 4 meter kan worden. Stephan staat al klaar om er weer opnieuw in te springen, maar dat mag niet. We gaan op weg terug naar het noorden van het eiland Santa Gruz.

VERVOLG ....

Op het eiland Santa Cruz, Dragon Hill, zien we grote landleguanen. Deze zijn niet grijs zoals de zeeleguanen, maar zijn gekleurder. Na de wandeling gaan we vanaf het strand voor het laatst snorkelen. Het zicht is slecht, er is niet veel te zien en je zwemt over rotsen. Lisa gelooft het wel en zwemt al terug. Als ze op de kant staat weet ze eigenlijk al dat de anderen nu waarschijnlijk een zeeleeuw zien. Stephan heeft er inderdaad mooie foto’s en video’s van.

We varen verder naar het noorden van Santa Cruz. De boot blijft vanavond hier liggen. Dat wordt niet meer heen en weer rollen. Op het dek kijken we naar de sterren en horen we spetterend water. Pelikanen pakken de vissen uit het water en we zien zeeslangen zwemmen. Onder de boot door komt een zeeleeuw aanzwemmen en een grote zeeslang. Eerst wordt de kleine zeeslang door de zeeleeuw gepakt en gelijk daarna de grote. Geweldig om te zien hoe snel dat gaat.

23mei 2014
Om 6.00 uur maken we onze laatste boottocht bij ‘Black Turtle Cove’. Tussen het mangrovebos speuren we naar schildpadden. Die komen met hun kopjes bovenwater. Het water is ondiep en helder zodat we gouden roggen voorbij zien komen. Stephan steekt zijn action camera onderwater. Dat is toch wel leuk speelgoed als je het filmpje achteraf bekijkt. De pelikanen vliegen rond, duiken in het water en je ziet ze de vissen heel doorslikken. We zien een hele zwerm ‘blue footed boobies’ (blauwvoetgenten) voorbij vliegen. Ze blijven komen. Waar komen ze allemaal vandaan? Ze strijken neer op de rotsen.

Onze Galapagos cruise zit erop. We ontbijten nog aan boord en worden afgezet in de haven van Baltra voor onze busreis van 5 minuten naar de haven. Het is nu 9.00 uur en we vliegen om 12.20 uur. Dat wordt shoppen, of toch niet?. Er wordt ons aangeboden om een vlucht eerder te nemen. Dat doen we. We kunnen er maar alvast zijn. Kijken we in Guayaquil wel verder. Een transfer is geregeld van de luchthaven naar het hotel. Stephan probeert het lokale reisbureau te bellen om door te geven dat we eerder zijn. We kunnen ze niet bereiken. Dan zullen ze wel open zijn van maandag tot vrijdag in plaats van tot en met vrijdag. Uiteindelijk vertrekken we later en komt onze oorspronkelijke vlucht eerder aan. We wachten in Guayaquil een uurtje op onze transfer naar het hotel. Met een koffie en Wi-Fi zijn we een tijdje zoet. Vier dagen achterstand met nieuws, whatsapp en reisverslagen worden bijgewerkt.

De stad Guayaquil is toch iets anders dan de Galapagos eilanden. Hier merk je niets van de natuur. Het is een smerige, warme stad met uitlaatgassen. De nieuwe boulevard geeft de stad wat “kleur”, we evalueren daar de vakantie.