Galapagos duiken

16 mei 2014
We gaan vandaag het vaste land van Ecuador verlaten. Op naar de Galapagos! Onze “eigen” chauffeur die ons iedere keer van en naar het vliegveld heeft gebracht haalt ons weer om 6.00 uur op. Voor het inchecken moeten we onze bagage laten controleren op verse groente, fruit, zaden etc. De ruimbagage wordt verzegeld en we moeten $10 per persoon betalen voor het migratieformulier. Nu op zoek naar een werkende pinautomaat. Gisteren hebben we met de taxichauffeur al diverse automaten geprobeerd. Gelukkig hadden ook anderen het probleem dat er geen geld uitkwam. Op de luchthaven zelf werken de automaten weer niet. Dan maar naar de overkant waar een winkelcentrum is. Het is maar goed dat de taxichauffeur ons daar gisteren naar toe heeft gebracht. Ja hoor, we hebben weer extra contant geld. Bij binnenkomst op de Galapagos moet je $100 per persoon contant betalen.

De vlucht naar de Galapagos gaat via Guayaquil, 45 min, 35 minuten wachten en dan 1 uur en 35 minuten naar het eiland Baltra. Op dit eiland leeft niets meer, er landen alleen vliegtuigen. Hoe komen we nu naar Puerto Ayora op het eiland Santa Cruz? Nadat ze onze handbagage gecontroleerd hebben lopen we met onze ruimbagage op ons rug naar buiten. Lisa ziet een bordje met ‘Elizabeth’. Hebben we dan toch een privé transfer? Dat zou makkelijk zijn. Er wordt gevraagd of we met z’n vieren zijn. Dit gaat toch niet goed. Er wordt druk gebeld en het blijkt niet onze chauffeur te zijn. Het is ook ‘Elisabeth’ met een ‘s’. Dan maar vragen hoe we van dit eiland afkomen. Met bussen worden we vervoerd naar de “veerboot” die ons voor $1 per persoon naar de overkant brengt. Vanaf daar nemen we een taxi naar ons hotel Mainao. Het volk hier is wel erg ongeduldig. De eerste bus wordt besprongen. Er komen zelfs twee toeristen uit de bus omdat het te vol wordt. We pakken de volgende bus.

In Puerto Ayora worden we op de boulevard verwelkomt door pelikanen, zeeleeuwen en hagedissen. We struikelen zelfs bijna over een hagedis doordat deze dezelfde grijze kleur heeft als de stenen. De energie is op. Na een verlate lunch begint Lisa weer te praten. Het is wennen aan de warmte. Dan nog even een middagdutje. Om 18.00 uur hebben we bij de duikschool Silberstein afgesproken voor onze duikspullen. We passen het duikpak, duikschoenen en het stabjacket. Er wordt gevraagd hoe dik we het duikpak willen hebben; 5 of 7 mm. De temperatuur blijkt 25 graden op 20 meter te zijn. We schieten in de lach. We dachten dat het 18 graden zou zijn. Die temperatuur is het in de periode juni – november. We kiezen voor de 5 mm pakken.

17 mei 2014
We worden fris en fruitig wakker. Een goede lange nachtrust met airco op de kamer heeft ons goed gedaan. Vanaf 6.45 uur kunnen we ontbijten en om 7.10 uur worden we opgehaald. We rijden terug naar de haven bij de overtocht naar het eiland Baltra. Onze duikspullen worden aan boord gebracht en na 20 minuten komen we bij een rustig gelegen rif voor de checkduik. Dit is een standaardprocedure. We doen de oefeningen; automaat uit en bril leegblazen en we kijken of we genoeg lood hebben. Al snel blijkt dat we de meest ervaren duikers zijn. Er zijn zelfs twee duikers in opleiding.

De eerste duik zien we gelijk hamerhaaien, roggen, schildpad, witpunthaaien, school baracuda’s en horsmakrelen. Wat kunnen we dan nog meer allemaal zien hier? We zijn de eerste die het water ingaan en ook de laatste die het water uitkomen. Een maximale duiktijd van 50 minuten, exclusief opstijgen, wordt voor ons aangehouden. De overige duikers zijn al veel sneller het water uit.

Om de bemanning ruimte te geven voor het wisselen van de flessen gaan we snorkelen en op het voordek zitten. We worden op het voordek vergezeld met een pelikaan en met snorkelen zien we een witpunthaai onder ons voorbij zwemmen.

De tweede duik zien we weer hamerhaaien en witpunthaaien. Op het laatst hebben we een tijdje tegen de stroming gezwommen, zonder vooruit te komen, om de hamerhaaien te kunnen zien. Dat is dan ook gelukt. Als we bovenkomen is het inmiddels hard gaan golven en doet de gids zijn vin uit om de boot te waarschuwen. Via het touw aan de zijkant van de boot klemmen we ons vast om vervolgens via de trap naar boven te gaan. Veel overige duikers op de boot zien wit van de zeeziekte. Lisa is blij dat ze niet zo lang in deze schommelende boot hoeft te zitten. Dat is het voordeel als je als laatste uit het water komt. De boot vaart snel weg naar een plek met minder golven en we krijgen de lunch.

Zo, nu hebben we een biertje verdiend! Ook een middagdutje is wel lekker. Het tegen de stroming inzwemmen kost toch wel energie. Als extra beloning eten we langoustines met kokos saus en passie fruit taart. Het is heerlijk! De eigenaar probeert in het Spaans uit te leggen dat hij een lekker likeur heeft van verschillend fruit. Dat willen we wel proberen. Na het proeven van meer dan een half glas bestellen we nog ieder een glas. Die is natuurlijk wel $6 per glas. Het is druk op straat doordat het zaterdagavond is en het ziet er allemaal erg gezellig uit. Helaas, we moeten morgen nog duiken dus braaf naar bed.

18 mei 2014
De duiken zijn goed verzorgd. Maximaal 10 duikers, fruit en koek tussen de duiken door, water, lunch, sapje en er zijn handdoeken aanwezig. De nieuwe duikers doen de checkduik en de duikcursisten doen hun laatste oefeningen. Wij snorkelen en dobberen rond de boot. Als Stephan foto´s aan het maken is van enkele vissen wordt hij ingehaald door een witpunthaai. Ook komt er een zeeleeuw voorbij gezwommen. Dit al met snorkelen. Volgens de gids is het een goed teken voor het duiken vandaag.

De eerste duik is super! Bij een plateau gaan we op ons knieën in het grind zitten. De witpunthaaien zwemmen over het plateau en komen naar ons toe. De gids waarschuwt ons en dan zien we een Galapagos haai. We horen weer het belletje van de gids en zien dolfijnen overkomen en dan ook een zeeleeuw. We weten niet waar we moeten kijken. Het is een mooie 120e duik voor Lisa.

Als we boven komen horen we dat het een jaar geleden is geweest dat daar dolfijnen waren. We hebben dus weer geluk. Voor de tweede duik mogen we kiezen. We hebben keuze tussen een van dezelfde duikstekken als vandaag, gisteren of langs een steile wand met meer koraal en “klein” leven.

Lisa roept; “de meeste kans op hamerhaaien”. In Egypte moet ze daarvoor naar 40 meter en aangezien ze dat dan niet doet ziet ze daar geen hamerhaaien. Hier komen ze gewoon op 15 meter of hoger voorbij. Het is geen superduik, maar dat kan ook bijna niet meer na vanochtend. We zien een grote rog, witpunthaaien en Stephan ziet nog een hamerhaai.

We moeten nog even wachten op de taxi bij de haven. De gids Alex zegt 15 minuten, maar wij weten inmiddels dat het dan ook 45 minuten kan duren. We gaan met hem mee naar de eigenaar van Golondrina zodat we weten hoe laat we morgen bij welke haven moeten zijn voor onze cruise. Op onze reisbeschrijving staat dat we een transfer hebben naar de haven, maar op de voucher hebben we vermeld dat om 12.00 uur de boot vertrekt. Aangezien er meer havens zijn vragen we het even na. We spreken af dat we morgen om 14.00 uur worden opgehaald bij ons hotel Mainao. Het is dan wel weer raar dat volgens onze reisbeschrijving de boot vertrekt om 12.00 uur. We gaan morgen bellen. Nu is het zondag en is het reisbureau alleen voor erge noodgevallen beschikbaar. Daar valt dit (nog) niet onder. Veel restaurants en bars zijn ook gesloten. We willen terug naar het restaurant van gisteren, maar dat is helaas gesloten.