Longhouse Iban 13/14/15-08-2009

Op donderdag 13 augustus hebben we bij ons hotel in Kuching een tas achtergelaten omdat we voor twee nachten naar de longhouse van de Iban gaan en we enkel een tas kunnen meenemen. Of dat goed gaat zien we over drie dagen. We zijn deze ochtend opgehaald door de lokale touroperator CPH om eerst naar het Semonggok Wildlife Rehabilitation te gaan. We kwamen hier dezelfde Italianen tegen van de dag ervoor. Om 09.00 uur was het voedertijd van de Orang Oetans en konden wij het park in. We werden van te voren gewaarschuwd voor “Richie”, het grote mannetje. Ze leven in de “vrije’ jungle, maar worden bijgevoerd. Het was dan ook van belang om niet te dicht bij de Orang Oetans in de buurt te komen. Het is erg mooi en gaaf om deze (grote) te zien. Ze klimmen boven je heen en we hebben ze van zeer dichtbij kunnen bewonderen. Tot 10.00 uur konden we hiervan genieten. Daarna werd het park gesloten en konden de Orang Oetans weer in alle rust verder leven.

Vervolgens zijn we met twee Spanjaarden en Lim, onze gids, vertrokken naar de Longhouse. Onderweg zijn we gestopt bij de markt in Serian voor de boodschappen. Er waren veel verse producten zoals; fruit, groente, kruiden, gedroogde en verse vis, slangen en piranha’s,. We hebben fruit gekocht dat leek op lychees. Lim heeft ook inkopen gedaan en die gaat de komende dagen voor ons koken. Na deze boodschappen zijn we doorgereden naar een boerderij waar peper wordt verbouwd en zijn we gestopt voor de lunch. Dit alles om de vijf uur rijden te onderbreken.

We zijn per longboat naar de longhouse gevaren. De rivier was vrij laag waardoor de Iban mannen ons af en toe moesten duwen. Meehelpen mocht niet tot ergernis van Stephan. Die zou graag overboord gesprongen zijn. Na een boottocht van veertig minuten zijn we gearriveerd bij de longhouse. We hebben een rondleiding gehad van de longhouse en we werden begeleid naar onze “kamers” (2m bij 2m) in het gastenverblijf. Een soort van klamboe was aanwezig en het bed bestond uit twee matrassen op de verhoogde vloer en twee kussens.

’s Avonds werden we verwacht bij de Iban’s voor de welkomstceremonie. Deze bestond uit het drinken van rijstwijn (12% alcohol), dansen en het aanbieden van cadeautjes. We hadden een pakket samengesteld voor de vierentwintig families die in de longhouse wonen. Deze bestond uit zout, koffie, noedels, zeep en koekjes voor de kinderen. Voor de chief hadden we een fles Brandy. Nadat de andere gasten (onder andere een gedeelte van de Fox groep) in de longhouse weg waren bij de ceremonie kregen wij nog een glaasje Brandy. Deze smaakte goed.

Na een goed Engels ontbijt op vrijdag 14 augustus hebben we een demonstratie met de blaaspijp gehad. We hebben zelf ook nog geschoten en Lisa was er goed in. Vervolgens zijn we de Iban trail gaan lopen waarbij we uitleg kregen over verschillende planten die gebruikt werden voor medicijnen, kleding, rubber en fruit. De tocht kwam uit bij een andere longhouse waar we koekjes voor de kinderen hebben achtergelaten. Het was een zeer mooie tocht door de ongerepte jungle. De tocht duurde ongeveer 3,5 uur. Bij terugkomst bij onze eigen longhouse hebben we geluncht aan de rivier waarbij de rijst, kip, garnalen etc waren gekookt in bamboestokken op een vuurtje. De rest van de middag hebben we gerelaxt aan de rivier en hebben we hier ook in gezwommen. Stephan heeft zich ’s ochtends ook hierin gewassen. De rest van de gasten waren vertrokken. Alleen wij en de Spanjaarden bleven over.

Tijdens het boekje lezen aan de rivier kwamen de Iban mannen terug van de andere gasten wegbrengen. Tijdens de terugtocht hadden zij met een stok een eekhoorn uit de boom geslagen. Bij aankomst werd het vuur opgestookt en de eekhoorn ging op het vuur. Dit om de haren weg te schroeien en de huid dicht te branden. Daarna werd de eekhoorn in stukken gesneden en samen met peppers en verse kruiden in een bamboestok gedaan. Deze ging vervolgens op het vuur. Wij zaten al vlak bij het vuur. Dat kwam goed uit want Lim had alvast een fles zelfgestookte whisky aan laten rukken. Lisa wilde geen eekhoorn maar Stephan liet dat niet voorbijgaan. Dus heeft Stephan samen met de Iban mannen aan de eekhoorn en de zelfgestookte Whisky gezeten. Allemaal erg lekker, alleen die eekhoornhersenen smaken een beetje raar. Na 2 flessen whisky is Lim het avondeten gaan voorbereiden. Ondertussen was het behoorlijk gaan regenen. Na het eten was het gelukkig gestopt met regenen. Het kampvuur kon dan ook doorgaan.

Gezellig bij het kampvuur gezeten met de Iban’s en gitaren. De Spanjaarden hielden het na een biertje voor gezien. We hebben een fles eigen gestookte Whisky van de Iban’s gekocht voor 5 RM. Dit is omgerekend 1 euro. Er is een bamboebeker die steeds gevuld en doorgegeven wordt. Het was echt super buiten. Dus nog maar een fles laten komen. Het was een onvergetelijke ervaring. De Iban’s zijn een tevreden en gelukkig volk die nog steeds van de rijkdommen uit de jungle leven. Het koppensnellen doen ze niet meer. Je ziet hier overigens de invloed van de stad wel. Zo hebben ze tegenwoordig ook elektriciteit. Het voedsel halen ze echter nog steeds uit de jungle. Als je dit leest en je gaat nog naar Borneo, blijf minimaal 2 nachten. Alleen zo krijg je een goed beeld van de levenswijze. Wij zijn in ieder geval blij dat we dat gedaan hebben.

Op zaterdag 15 augustus zijn we ’s ochtends om 09.00 uur vertrokken bij de Iban stam. Via Kuching zijn we naar Damai Beach gegaan. In Kuching hebben we de Spanjaarden afgezet en onze tas opgehaald.

Tot de volgende keer!