Clearwater - Whistler

15 juli 2012 - Whistler, Canada

Door de warmte en de muggen zijn we vroeger wakker en zijn we eerder klaar met alle spullen pakken dan het ontbijt gereed is. We vermaken ons op het terras waar we via de Wifi en Whats App op de hoogte blijven van het nieuws in Nederland. Op de ranche hebben we geen bereik van de mobiele telefoon, maar kunnen we wel op het internet. Bij het uitchecken adviseert Lars ons om de toeristische route naar Whistler te nemen. Het is een rustige weg door en langs de bergen. We merken op dat een groot gedeelte een droog landschap is. De Belgen die we gisteren spraken hadden het erover dat ze onderweg 39 graden hebben gehad waardoor we het dorre landschap enigszins kunnen verklaren. Nu is het bewolkt en regent het zelfs af en toe. We zijn daar heel blij mee.

De weg vergt veel stuurwerk en er zijn weinig plaatsen om te stoppen langs de weg. Als we een trein door het berglandschap zien rijden stoppen we even snel op een stukje verbrede weg. Het is een plaatje. We moeten denken aan een treinlandschap zoals dat in miniatuur vaak wordt weergegeven. Na een tijdje komen we in de bewoonde wereld, het dorp ‘Lillooet’, en daar stoppen we voor de lunch en het tanken. Stephan gaat nu ook voor een hamburger. In Jasper had Lisa zo’n lekker uitziende hamburger, die wil hij nu ook wel. Helaas, dit is een gefrituurde “Mora” hamburger.

Om 16.00 uur komen we aan in het ski dorp Whistler waar in 2010 de Olympische Winterspelen zijn gehouden. Na 7 uur rijden over kronkelige wegen zijn we moe. Even een middagdutje voordat we de stad in gaan. Het hotel is gelegen in het centrum en lopend gaan we het “poppenhuisdorp” in. De gebouwen van de winkels doet ons denken aan een vakantiepark of de wachthuisjes van een pretpark. In vergelijking met gisteren is het hier erg druk en toeristisch. Bij het restaurant ‘B6 grill’ gaan we zitten en al snel blijkt het meer een “vettent” te zijn dan een lekker grill restaurant. Het duurt ook lang en om ons heen horen we diverse Nederlanders klagen die we bestempelen als de “FOX bus”. De krokante kipburger van Stephan is verbrand en smaakt naar verbrande uien. Ook de sla is taai en zijn eetlust is snel voorbij. Lisa doet nog een poging om haar kipburger met friet te eten, maar dat smaakt nu ook niet meer. Bij het ophalen van de borden kunnen we er niet omheen om te zeggen dat het totaal niet smaakt. Ze bieden een nieuwe aan, maar dat hoeven we niet. We willen betalen en hier zo snel mogelijk weg. Op de bon hebben ze een maaltijd eraf gehaald en dat is netjes.

Als het eten ons niet smaakt vandaag dan gaan we het bier maar proberen. In de Amsterdam Café Pub nemen we een aantal biertjes. Er zijn veel foto’s en posters die kenmerkend zijn voor Amsterdam. Nadat de bardame Stephan genoeg heeft verleidt om enkele (extra) biertjes te nemen gaan we de weg naar het hotel terugzoeken. Een sigaartje op de terugweg hoort erbij totdat we het bordje tegenkomen dat roken op straat in dat gebied niet is toegestaan. Een boete van 10.000 Canadese Dollar is wel erg veel.

Foto’s