Whistler

Ondanks enkele biertjes hebben we vannacht slecht geslapen. We hoorden elke keer een storend geluid, alsof er een koelkast iedere keer aanslaat. De oordoppen zijn dan ook goed van pas gekomen, maar nog een nacht in deze kamer slapen is toch niet fijn. We gaan naar de receptie en leggen uit dat we graag een andere kamer willen. Ze hebben niet eerder een klacht uit die kamer gehad, zeggen ze, maar ze zullen een andere kamer voor ons zoeken. Als we onze spullen ingepakt in de kamer klaarzetten zullen hun ervoor zorgen dat die in de andere kamer komen.

Op de Whats App krijgen we berichten van het thuisfront dat er een aardverschuiving is geweest in Canada en gaan we op zoek naar de locatie. Het blijkt wel in de provincie British Colombia te zijn, maar niet bij ons in de buurt. Het is in ‘Johnsons Landing’. Na het thuisfront gerustgesteld te hebben gaan we naar de nabijgelegen supermarkt en de Starebucks voor het ontbijt.

Vandaag staat een dagje “gondelen” op het programma. We hebben een dagkaart voor de ‘Peak 2 Peak’ gondola en de diverse andere (ski)liften die er in dit 3.307 hectare groot skigebied zijn. De ‘Peak 2 Peak’ gondola verbindt de ‘Whistler Mountain’ met de ‘Blackcomb Mountain’ en overbrugt 4,4 kilometer in 11 minuten. Bij het inleveren van onze voucher moeten we ons legitimeren. Dit is achteraf wel logisch om de geldigheid van de voucher te checken, maar daar had Lisa niet aan gedacht. Gelukkig heeft Stephan zijn rijbewijs bij zich en kunnen we naar de gondel die ons naar boven brengt. Het is een dichte gondel en dat is wel fijn. We moeten even wennen aan het gondelen. In de gondels, maar ook “los” in andere (ski)liften, zien we diverse mountainbikes die naar boven worden vervoerd. In het ‘Whistler Mountain Bike Park’ ligt 250 kilometer aan trails, waarvan 2,6 kilometer verticale afdalingen. We zien veel fanatieke mountainbikers. Hun liever dan wij. Wij gaan wel een rondje lopen op de wandelpanden.

De eerste (ski)lift vanuit het dorp Whistler brengt ons bij de ‘Whistler Mountain’. Vanaf daar gaan we naar de andere kant via de ‘Peak 2 Peak’. We kunnen wachten op een gondel met glazen bodem of direct instappen in een eigen gondel met zijn tweeën. Het is nu nog rustig (+/- 10.00 uur) en gaan dan ook gebruik maken van de mogelijkheid om samen in de gondel te gaan. Het valt ons niets tegen. Je hebt niet het gevoel dat je aan een kabel “bungelt”. Aan de andere kant bij de ‘Blackcomb Mountain’ gaan we een wandelroute lopen, gedeeltelijk over sneeuw. We steken een pad over waar wordt gewaarschuwd voor overstekende skiërs. Inderdaad er komt een snowboarder naar beneden. Het is vreemd om over de sneeuw te lopen in je T-shirt. De wind maakt het kouder, maar het is zonnig. Het ultieme wintersport idee, ook al weten wij niet wat dat is. We gaan verder met een bus om naar de ‘7th Heaven Express’ te gaan. Dat is een open gondel die ons naar de gletsjer brengt waar veel wordt geskied. In de zomerperiode worden hier fanatieke zomercursussen gegeven aan (toekomstige) talenten. We trakteren ons zelf op een muffin en een cola met uitzicht op de gletsjer.

Via de ‘Peak 2 Peak’ gondel gaan we weer terug naar de ‘Whistler Mountain’ om vervolgens met de ‘Peak Express’ verder omhoog te gaan. Het begint nu drukker en warmer te worden. De uitzichten op de bergen met sneeuw en de strakke blauwe luchten laten we nog op ons inwerken. Na +/- 5 uur op de bergen te zijn geweest gaan we terug naar het dorp Whistler. Het temperatuursverschil is enorm. Het is +/- 30 graden en we merken dat we verbrand zijn door de sterke zon en wind. De afritsbroeken zijn nu praktisch. We ploffen neer op een stoel, ritsen de pijpen eraf en nemen een koud biertje om de dorst te lessen. Op 17 juli is Hanneke jarig en vanwege het tijdverschillen kunnen we nu alvast een sms sturen voor haar verjaardag. Zijn we één van de eersten.