Clearwater

Het ontbijtbuffet is om 08.00 uur beschikbaar en dan zijn we ook gereed. We willen vandaag weer een paar wandelingen gaan maken en vanwege de warmte doen we dat het liefst in de ochtend. De verse broodjes, gebakken ei met spek en de pannenkoeken zijn weer een goede basis om een dagje op pad te gaan. De eigenaar Lars vraagt of hij ons kan informeren over de omgeving. We hebben ons gisteren al een beetje voorbereid en weten dan ook al het een en ander. Hij adviseert ons om eerst naar ‘Green Mountain Lookout’ te gaan. Via een steile, bochtige en onverharde weg van 3,6 kilometer (niet aan te raden voor campers) kom je bij een houten uitkijktoren. Vanaf hier heb je een goed uitzicht op de verschillende bergen die er in het gebied zijn. De ‘Trophy Mountain’ dat een bergweiden is met felgekleurde wilde bloemen die bloeien tussen half juni en begin augustus is 30 kilometer terug en Lars geeft aan dat je hiervoor zeker een halve dag voor moet uittrekken. We gaan dan toch voor de watervallen.

Vanaf de parkeerplaats bij ‘Dawson Falls’ is het een klein stukje lopen naar de twee uitkijkplaatsen. De ‘Dawson Falls’ zijn niet hoog (15,2 meter), maar wel breed (91,4 meter). De ‘Helmcken Falls’ hebben we als eerste bekeken via de ‘Helmcken Falls Rim Trail’. Het is een vrij pittig pad dat 2,5 uur (10 kilometer) lopen is (heen en terug). Er zijn hier niet veel wandelaars en we maken dan ook regelmatig geluid tegen de beren. We zingen “ik zag twee beren broodjes smeren…”, we fluiten en klappen. De ‘Helmcken Falls’ is veruit de meest indrukwekkende waterval van de ruim 250 watervallen in ‘Wells Gray Provincial Park’. De ‘Murtle River’ stort zich met donderend geraas 141 meter naar beneden. Het is dan ook best hoog als je van bovenaf naar beneden kijkt. Voorzichtig langs de rand bewonderen we de waterval. Van veraf hoor je het water al naar beneden storten. Als we later vanaf het uitkijkpunt (‘Helmcken Falls Viewpoint’) aan de overkant de ‘Helmcken Falls’ bekijken beseffen we dat het wel erg hoog is waar we zojuist gelopen hebben.

We rijden naar het eindpunt van de weg in ‘Wells Gray Provincial Park’, het ‘Clearwater Lake’. Hier kun je kanoën en/of zwemmen, maar wij geloven het wel. Via de grindweg gaan we terug naar de ‘Nakiska Ranch’ voor een middagdutje.

Het diner met zalm waarvoor we ons ’s ochtends voor hebben opgegeven is om 19.00 uur gereed. We gaan aan de centrale picknicktafel zitten en vier Belgen (vader, moeder en twee zoons) vergezellen ons. Zij hebben ook de reis geboekt via Canada online (Riksja) en reizen andersom vanaf Vancouver naar Calgary. We nemen de reis en het muggenleed door. De “wc eend bus” muggenspray heeft ons vandaag erg geholpen. Ook op de ranch vliegen de muggen met een boog om ons heen. Lisa voelt zich wel erg vies. Heel haar lijf plakt inmiddels van die spray. Na het toetje (chocolade cake met ijs) gaan we terug naar onze veranda en zien we het voor het eerst redelijk donker worden. In de verte horen we gejank / gejoel van wolven.