Jasper - Clearwater

De vele verhalen over beren op de weg, vroeg in de ochtend, willen we toch ook eens meemaken. Om 07.00 uur gaat de wekker en na een broodje met koffie gaan we op weg naar Clearwater. We hoeven vandaag alleen maar te rijden en de (warme) wandelschoenen hebben we genoeg aangehad de afgelopen dagen. We gaan dan ook met gemakkelijke schoenen en Stephan in een korte broek in de auto.

Al vrij snel zien we een camper langs de weg staan en zien we een zwarte beer met jongen. Één jong springt in de boom. Erg gaaf! De nagels hoor je in de boom slaan. Om foto’s en de video te maken doen we het raam open. Door de spanning zijn we vergeten dat er in dit gebied veel muggen zijn en dat blijkt dan ook. De auto zit helemaal vol met muggen en Stephan is diverse malen gestoken. We rijden met de ramen open, 100 kilometer per uur hard door. De muggen worden verjaagd, gelukkig. Als er langs de weg nog een beer zou hebben gezeten dan hebben we die gemist.

We rijden het gebied British Columbia in en hier is het één uur vroeger. Het is nu in totaal 9 uur vroeger dan in Nederland. Door middel van een bordje langs de weg worden we hierop gewezen. De beren die we iedere keer hebben gezien zijn door anderen ontdekt en we gaan nu proberen om er zelf een te vinden. Op de Highway 16 Zuid richting Clearwater is het al minder druk / toeristisch en zien we aan de overkant van de weg een zwarte beer. Gelukkig, we hebben diverse beren langs de weg gezien en hebben er zelfs één zelf ontdekt.

Na het ‘Terry Fox Provincial Park’, op de Highway 5, merken we dat het hier veel minder toeristisch is dan in Jasper. Beduidend minder campers en meer “eigen” werkvolk. In een schim zien we een snuit van een (bruine) zwarte beer uit de berm. Direct stoppen is niet mogelijk vanwege achterkomend verkeer en we besluiten om terug te rijden. In het hoge gras is het toch lastig zoeken. Waar was het precies? De beer stond op het punt om over te steken en kan overal zitten. Helaas, we kunnen hem niet meer vinden en rijden verder. Stephan checkt de binnenspiegel en ziet dan de beer oversteken. Lisa houdt haar blik op de plaats waar de beer in het gras verdwijnt. Het is toch weer even zoeken. Waar zit hij nou? We worden beloond voor ons speurwerk. Op ons gemak hebben we de beer kunnen bekijken. Doordat het hier minder toeristisch is staan er hier minder gestopte auto’s voor de beer langs de weg. Uiteindelijk komen er wel twee campers die bij elkaar horen, maar verder niets. Op het moment dat er een vrachtwagen voorbij komt rijden springt de beer weg richting het bos en komt dan daarna weer voorzichtig naar de kant van de weg.

De enige “plaats” die we halverwege tegenkomen is ‘Blue River’ en we gaan daar dan ook lunchen. Kort hierna zien we een bordje ‘Little Hell’s Gate Regional Park’ en rijden daar de weg in. Het is een steil grind pad naar benden en na 5 minuten wordt Lisa ongedurig. Waar gaat deze weg naar toe? We moeten deze steile weg ook weer terug omhoog. We besluiten om nog maximaal 5 minuten door te rijden. Op het moment dat we denken dat er niets meer komt zijn we er. Als enige kunnen we het woeste water van de ‘North Thompson River’ door de kloof bekijken. Geweldig zo rustig dat het hier is.

In het informatie centrum van Clearwater zien we een bord hangen met tips tegen muggen. Het belangrijkste is; “eet geen bananen”. Gelukkig eten we die al vier dagen! Daarnaast is het goed om citroen / knoflook te eten en felle kleuren te dragen. In de nabij gelegen supermarkt eerst maar citroen halen voor in de cola. Tevens de “wc eend bus” muggenspray waar we van de week iedereen mee zagen lopen. De Canadese muggen blijven niet weg met de Nederlandse Deet van 50%.

De ‘Nakiska Ranch’ ligt in het ‘Wells Gray Provincial Park’ en we moeten de enige weg hiernaartoe omhoog rijden. We begrijpen nu waarom er op de reisbeschrijving staat dat het een afgelegen locatie is. We worden bij de ranch opgevangen door een vrolijke Zwitserse meid die hier af en toe meehelpt. Ze deelt ons mede dat er geen avondeten beschikbaar is. De eigenaren zijn vandaag weg en komen pas later in de avond terug. Gelukkig hebben we uitgebreid geluncht en moeten we ook nog niet denken aan het avondeten.

Vanaf onze lodge kijken we uit op een grasveld en diverse bergen. Zoals de Zwitserse zegt: “het is hier net Zwitserland, maar dan XXL”. De zon staat nog vol op onze veranda en we gaan onder de parasol zitten bij het centrale “terras”. Na een cola met citroen gedronken te hebben bestellen we bij de Zwitserse lokale bieren. Ze heeft ook bier met honing en die gaat Lisa uitproberen.

De zon is gedraaid en we gaan terug naar onze veranda waar we ons installeren met “antimuggen spiralen”, bier, broodjes en zoute stengels. We krijgen gezelschap van de “huis” eekhoorn en ook diverse kolibries vliegen rond. We genieten van de rust en het uitzicht.