Lake Louise

Vanwege de drukte bij ‘Lake Louise’ willen we daar vandaag vroeg aankomen. Het meer ligt op de hoek bij onze lodge waardoor we er zo naar toe kunnen lopen. We ontbijten eerst uitgebreid met eieren, spek, croissants, muffins, fruit en pannenkoeken. Vandaag staat weer een lange wandeling op het programma.

Om 08.15 uur zijn we bij het meer en dat is voor hier al vroeg. Er is bijna niemand en er zijn nog geen kano’s op het meer. Hierdoor kunnen we op het gemak enkele foto’s maken zonder dat er diverse vreemden op staan. Veruit het bekendste meer in Banff National Park is ‘Lake Louise’, een door ‘Victoria Glacier’ gevoed bergmeer van 0,8 vierkante kilometer, op een hoogte van 1.750 meter. Het water heeft een turkooizen kleur die het gevolg is van door gletsjers meegevoerd sediment (‘rock flour’). De meeste van de toeristen vertikken het om meer dan 100 meter te lopen waardoor het op de diverse wandelpaden vaak rustiger is. Dat gaan we dan eens uitproberen.

We lopen eerst het pad langs het meer dat vlak is. In het verlengde daarvan volgen we de route naar de ‘Plain of Six Glaciers’. Daar is een theehuis waar we even kunnen bijkomen. Dat is ook wel nodig want de paden hebben veel hoogteverschil en we lopen zelfs delen over de sneeuw. Het is wel uitkijken want overhangende sneeuw kan afbreken als je erop gaat staan. Dat heeft Stephan uitgeprobeerd. Onderweg horen we hard gerommel en zien we op de andere berg een lawine van sneeuw. Bij het theehuis waar we genieten van de pepermuntthee om aan te sterken hebben we uitzicht op vele bergen met sneeuw. We zien diverse lawines en horen het harde gerommel dat daarbij hoort. Vanaf het theehuis kunnen we nog een stuk verder omhoog lopen naar een ander uitzichtpunt. Dit is echter nog eens 3 kilometer extra lopen van ongeveer een uur vanwege het hoogteverschil. We besluiten om terug te lopen via een andere route naar ‘Mirror Lake’. We hebben al ruim 2 uur gelopen en dat moeten we ook nog teruglopen met veel hoogteverschil en de temperatuur begint ook weer aardig op te lopen. Het zou vandaag een warme dag worden. De medewerkers van het theehuis lopen dezelfde (lange en steile) weg als wij en verblijven daar dan vijf dagen. Vier weken geleden was het theehuis nog niet bereikbaar vanwege de hoge sneeuw die nog aanwezig was, maar door de zon smelt het hard en komt alles snel in bloei. Over enkele weken zou al de sneeuw weg zijn. We hebben dus weer mazzel met het lopen over sneeuw en de warme temperaturen. Volgens de buschauffeur die we in Calgary zijn tegengekomen is het nu eindelijk mooi weer en blijft het dat ook de komende tien dagen. In de maanden mei en juni is het blijkbaar slecht weer geweest.

Op de terugweg komen we meer wandelaars tegen dan op de heenweg en we zijn dan ook weer blij dat we vroeg zijn begonnen. Op de weg naar ‘Mirror Lake’ horen we een scherp fluitend geluid en mensen met een hond kijken verderop ergens naar omhoog. Lisa begint rustiger te lopen. Die loopt voorop en wil eerst weleens weten wat het is. Dan kan ze nog besluiten om terug te gaan. Het blijkt een bergmarmot te zijn. Tenminste dat vinden wij dat het is. De wandelroute loopt steeds meer omhoog dan naar beneden. We staan op een gegeven moment boven de tweede rij bergtoppen en ‘Lake Louise’ is wel erg ver naar beneden. Lisa beseft dat ze heel dat eind ook nog naar beneden moet lopen. Het blijkt dan ook één lange (steile) afdaling vanaf ‘Mirror Lake’ naar ‘Lake Louise’. We zijn blij als we beneden zijn. Het is inmiddels 14.00 uur en erg warm (+/- 30 graden). Rond het meer is het erg druk en de diverse parkeerplaatsen staan helemaal vol. Wij zijn klaar voor vandaag. We gaan zitten op het terras bij de lodge en komen de eerste uren er niet vanaf.

Om de spieren een gunst te doen gaan we de ‘hot tup’. Het is wel erg warm, maar het voelt goed aan de beentjes. We komen aan de praat met een Australische man die hier ook op vakantie is en hierdoor blijven we wat langer in de ‘hot tup’. Lisa had het na 5 minuten al warm en zou er dan waarschijnlijk al uit zijn gegaan.

We eten bij de lodge een steak en gaan om 20.30 uur naar bed. Als we op de kamer aankomen begint het ineens hard te waaien, te onweren en te regenen. We horen een harde knal en zien een vuurvonk bij de bomen aan de overkant. De stroom springt uit en dat heeft tot ’s nachts geduurd. Maar goed dat we al op de kamer waren.