Nevelwoud Bellavista lodge

Quito - Nevelwoud Bellavista lodge
7 mei 2014
We worden om 6.30 uur opgehaald en daaraan voorafgaand krijgen we toast en koffie. Het is 2 uur rijden naar het Nevelwoud, de Bellavista lodge. De laatste 12 km is over een hobbelige, slingerende grind- zandweg. Bij aankomst krijgen we ontbijt en gaan we om 9.45 uur de eerste wandeling maken. We zien diverse kolibries, overige vogels en krijgen uitleg over diverse planten. Het eerste wandelpad komt uit op de verharde grind- zandweg en we lopen naar enkele uitkijkpunten. De mist trekt op uit het dal, een bijzonder gezicht. Stephan kijkt om zich heen over de verharde weg en ziet een beest achter zich lopen. De gids wordt gewaarschuwd en die geeft aan dat het iets is die zich niet vaak laat zien. De camera’s in de aanslag en maar hopen dat het scherp beeld is. Het beest vlucht in het Nevelwoud. Het blijkt een ‘Tayra’ te zijn. Een zoogdier dat volgens de gids nergens mee te vergelijken is. We lopen terug via het ‘Water’ pad en Lisa dankt Lars voor haar trainingsschema in de sportschool. Via trappetjes naar beneden loopt ze spoedig achter de gids aan. Ook omhoog lopen is geen probleem.

Na een wandeling van +/- 2,5 uur krijgen we lunch en om 15.00 uur gaan we weer de volgende wandeling maken. We hoeven hier ons dus niet te vervelen. Na een warme bonensoep en een forel kunnen we er weer tegen aan. Het is inmiddels gaan regenen en de poncho’s worden uit de tas gehaald. Hebben we die gelukkig ook niet voor niets meegenomen.

We lopen over het verharde grind- zandpad en kijken om ons heen. De gids laat ons gaten langs de weg zien waar regenwormen uit komen. De Amerikaan die met ons meeloopt ziet iets kruipen en we denken dat het een regenworm is. Dan blijkt het een slang te zijn. De gids pakt de slang met zijn hand en weet niet welke slang het is. Het is een niet veel voorkomende slang die +/- 6 maanden oud is. Bij terugkomst in de lodge wordt het boek erbij gepakt en hebben we een niet gevaarlijke ‘spotted genuine snake’ gezien.

Zo, nu hebben we wel een biertje verdiend. We zitten bij de centrale ruimte en kijken naar de vele kolibries die het suikerwater drinken. Door het vochtige weer is alles klam. Het wordt ’s nachts ongeveer 11 graden, voor hier is dat koud, maar wij vinden het meevallen. De warme tomatensoep en de kip met rijst is lekker om het aangenaam te krijgen. Na ook nog een chocolade cake hebben we onze verbrande calorieën er weer bij gegeten. We komen hier niets te kort.

We worden door de gids geroepen dat de ‘Olenguito’ bij de lodge is. Het is een soort wasbeer dat vorig jaar (15 augustus 2013) hier ontdekt is. Het is ook het laatst ontdekte zoogdier hier, daarvoor 35 jaar geleden. Door suikerwater en bananen komt het beest iedere avond terug. Niet heel natuurlijk, maar wel leuk en bijzonder.

Nevelwoud (Bellavista lodge)
8 mei 2014
Om 6.15 gaan we nabij de lodge de vroege ochtend wandeling maken. Dit is de beste tijd om vogels te zien, maar door de gietende regen blijven ze verscholen. Als het later wat droger en lichter wordt zien we meer vogels bij onze lodge die de motten komen eten.

Bij de wandeling van 9.30 uur is het gelukkig droog en lopen er ook 2 Italianen en hun gids / vertaler met ons mee. In eerste instantie horen we dezelfde uitleg als gisteren en we lopen op ons gemak er achteraan. Dan horen we in de verte Toekans en de gids denkt dat ze nabij onze lodge zijn. Wij balen! Gisteren hebben meerdere mensen van onze lodge Toekans gezien, maar wij nog niet. Dan worden we getrakteerd op een hele mooie Toekan met diverse kleuren (rood, zwart, blauw, geel, bruin). We zien het van dichtbij en het blijft mooi zitten. Van diverse kanten kunnen we de Toekan bekijken. De rest van de groep loopt al door, maar wij blijven met de Amerikaan iets achter. De Amerikaan blijft later ook achter. Die vindt het zo bijzonder. Wij volgen de groep over de modderige paden. De gids adviseerde ons om laarzen aan te trekken, maar wij vinden dat onze wandelschoenen dat moeten kunnen hebben. Achteraf viel het ook wel mee. We hebben geen natte voeten gekregen en de modder wordt vanzelf met de volgende regenbui afgespoeld.

In het Nevelwoud zien we een rubberboom, medicinale boom die voor vele medicijnen wordt gebruikt, plant tegen keelpijn (smaakt zuur) en planten voor de griep. Het belangrijkste verschil tussen het Nevelwoud en het Regenwoud is dat in het Nevelwoud je altijd de lucht kunt zien. Hierdoor zijn er ook meer diverse soorten planten doordat deze het zonlicht krijgen. In het Regenwoud zie je voornamelijk hoge bomen met grote bladeren die het zonlicht op de grond blokkeren. In het Nevelwoud is veel mos, mist (nevel) en diverse bloemen (bromelia’s, orchideeën). Hier zien we primaire (ouder dan 100 jaar) en secundaire Nevelwoud. In het primaire Nevelwoud zien we seder bomen van meer dan 300 jaar oud waarvan er nog 80 hier in de omgeving staan.

De lunch is weer heerlijk met een dorade, aardappelpuree en een stuk watermeloen. Daar kunnen we de wandeling van 15.00 uur weer op maken. Onze gids Nelson is vertrokken voor een vakantie naar de zon, dat kunnen we begrijpen met de regen hier, en we gaan nu met David mee. We wachten even of er meer mensen mee gaan. Het regent weer en we maken een korte route van maximaal 1,5 uur. Ondanks de regen spuiten we ons in tegen de muggen. De Nederlandse deet lijkt te werken, maar we gebruiken ook de lokale anti muggen spray, al gekocht in Quito. Lokale “troep” is altijd beter. We gaan via de grind- zandweg en de steile smalle weg door het Nevelwoud terug omhoog naar de lodge. Het laatste stukje loopt Lisa voorop omdat de gids iets verloren is en terug gaat om het te zoeken. Nu weten we waarom dat je altijd achter een gids aanloopt. Die roept dan; ‘kijk uit voor je hoofd’, ‘het is hier glad’, etc. De laatste meter bij de lodge stoot Lisa haar hoofd tegen een golfplatendakje. Als reactie houdt ze haar handen boven haar hoofd en voelt ze iets naar beneden komen. Dit blijkt een (bamboe) regenpijp te zijn die nu enkele meters beneden in het Nevelwoud ligt.