Quito – Amazone Jamu lodge

Om 6.00 uur worden we opgehaald voor de vlucht van 9.00 uur van Quito naar Lago Agrio. De reistijd van het centrum van Quito naar de luchthaven is 1 uur en 1,5 uur van te voren moeten we aanwezig zijn. Op dit tijdstip is het uitrijden van Quito makkelijker dan het inrijden van de stad. Ieder tijdstip Quito inrijden is volgens mij een drama. Mede door de lage dieselprijs is er veel verkeer in Quito.

Het inchecken verloopt spoedig en ook de security check stelt niets voor. Vloeistoffen mogen meegenomen worden en alles kan in de tas blijven zitten. Om 8.30 uur moeten we boarden, maar we zien geen gatenummer op het scherm staan. Na wat vragend om ons heen gekeken te hebben vragen we bij gate A1 waar we moeten zijn. Het blijkt deze gate te zijn. Ok, dan stappen we maar in. Als we zeggen dat het nergens vermeld staat wordt er onnozel gekeken. Het zal dan wel vaker voorkomen. In het vliegtuig wordt omgeroepen dat de verwachte vliegtijd 35 minuten is. Dat is het ook volgens het ticket, maar we vragen ons toch af of dat wel klopt. Het is dan toch echt zo. Het teken ‘riemen vast’ is niet uit geweest. We zijn opgestegen en bijna gelijk weer gedaald.

Op de luchthaven van Lago Agrio krijgen we gelijk een “warme föhn” in ons gezicht. Dat is iets anders dan de temperatuur in Quito of de Cotopaxi. We hebben hier dan ook het Regenwoud. Een busreis van 2 uur brengt ons bij de ingang van het Cuyabeno gebied. We worden hartelijk ontvangen door onze gids voor de komende 4 dagen. Het is een drukte maker die maar blijft praten. Na de lunch vervolgen we de reis per motorboot die ook ongeveer 2 uur zal duren. Voor de zekerheid doen we de regenhoezen over de rugzakken en de fly bag van één rugzak zat er nog omheen. De grote rugtas hebben we achtergelaten in Quito. Daar zijn we nu al blij mee. Ook wordt er nog een zeil over onze bagage gelegd en krijgen we poncho’s. Het heeft blijkbaar heel de ochtend geregend en nu wordt het warmer. Hierdoor zien we diverse apen langs de Cuyabeno rivier die nu pas tevoorschijn komen om te eten. We genieten van het uitzicht.

De Jamu lodge heeft een capaciteit voor 50 personen, maar we zijn maar met z’n vijven; twee Duitse dames, een dame uit Noorwegen en wij. De hutten worden verdeeld. Stephan loopt al naar een leuk uitziend hutje, maar de gids heeft zich vergist. We zitten in de hogere toren. De twee Duitse dames zitten in het lager gelegen hutje op palen. Het regenseizoen is halverwege en daardoor is het grasveld onder de steiger en de houten palen van de lodges droog. In Augustus staat alles onder water. Er wordt geadviseerd om niets op de grond te laten liggen en nooit op het grasveld te lopen. Dit vanwege de spinnen, kikkers, schorpioenen en andere kruipende insecten.

Om 17.00 uur gaan we met de motorboot op weg naar de Lagune voor de zonsondergang. Onderweg zien we Papagaaien vliegen. Echt gaaf! In de Lagune kun je blijkbaar veilig zwemmen. De bootman springt al overboord en wij kunnen niet achterblijven. Wie had nou verwacht dat we in de Amazone zouden zwemmen? Het is heerlijk afkoelen.